Αυτεπάγγελτη έρευνα του Συνηγόρου του Καταναλωτή σχετικά με καταχρηστικές χρεώσεις Τραπεζών κατά δανειοληπτών και κατόχων πιστωτικών καρτών ως «έξοδα καθυστέρησης» για υπερήμερες οφειλές (αρ. Πρωτ. 6711)
∆ελτίο Τύπου-Αυτεπάγγελτη έρευνα του Συνηγόρου του Καταναλωτή
Θέμα: Καταχρηστικές χρεώσεις Τραπεζών κατά δανειοληπτών και κατόχων πιστωτικών καρτών ως «έξοδα καθυστέρησης» για υπερήμερες οφειλές.
Η Αρχή έχει δεχτεί αναφορές από δανειολήπτες και κατόχους πιστωτικών καρτών- καταναλωτές που αφορούν σε επιβάρυνσή τους με τη μηνιαία χρέωσή τους με «έξοδα καθυστέρησης» για υπερήμερες οφειλές τους από ορισμένες Τράπεζες. Από την έρευνα που διενήργησε η Αρχή μας διαπιστώθηκε ότι οι εν λόγω χρεώσεις επιβλήθηκαν επί το πλείστον μεταγενέστερα, σε ενεργείς συμβάσεις δανείων, πιστώσεων και πιστωτικών καρτών στις οποίες δεν συμπεριλαμβάνονταν στους υπογεγραμμένους από τα συναλλασσόμενα μέρη όρους, συνιστώντας κατά τον τρόπο αυτό μονομερή τροποποίηση των συμβατικών τους όρων. Περαιτέρω, το ύψος των καταγγελλόμενων χρεώσεων διαφοροποιείται είτε ανάλογα με το είδος της πίστωσης (στεγαστικό δάνειο, καταναλωτικό δάνειο, επιχειρηματικό δάνειο, επιχειρηματικό αλληλόχρεο λογαριασμό, πιστωτική κάρτα), οπότε προβλέπεται σταθερό ποσό επιβάρυνσης για κάθε δάνειο, είτε ανάλογα με το χρόνο και το βαθμό καθυστέρησης της πληρωμής όπου το ύψος της χρέωσης βαίνει αυξανόμενο σε συνάρτηση με την αύξηση του χρόνου καθυστέρησης, που συνιστούν, ωστόσο, παράγοντες οι οποίοι δεν δικαιολογούν τις σχετικές διαφοροποιήσεις. Επιπλέον, η εν λόγω χρέωση επιβάλλεται παράλληλα με την επιβολή τόκων υπερημερίας οι οποίοι προκύπτουν για τον ίδιο ακριβώς λόγο (καθυστέρηση εμπρόθεσμης καταβολής) επιβαρύνοντας με τον τρόπο αυτό διπλά τον υπερήμερο οφειλέτη δανείου, πίστωσης ή πιστωτικής κάρτας και δημιουργώντας σύγχυση στον τελευταίο για το τι καλύπτει ο τόκος και τι η καταγγελλόμενη χρέωση.
