Σύσταση

Ο Συνήγορος του Καταναλωτή, Ανεξάρτητη Αρχή επιφορτισμένη από τον ν. 3297/2004 (ΦΕΚ Α’ 259/23-12-2004) με τη συναινετική εξωδικαστική επίλυση καταναλωτικών διαφορών, έχοντας ταυτόχρονα το δικαίωμα να προβαίνει σε συστάσεις και υποδείξεις προς τους προμηθευτές, ιδίως όταν από την επιχειρηματική συμπεριφορά τους θίγεται μεγάλος αριθμός καταναλωτών.

λαμβάνοντας υπόψη:

1) Το άρθρο 3, παρ. 1 και 2 του ν. 3297/2004, βάσει του οποίου ο Συνήγορος του Καταναλωτή έχει αρμοδιότητα να επιλαμβάνεται αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν σχετικής ενυπόγραφης αναφοράς των υποθέσεων της αρμοδιότητάς του, με στόχο την εξώδικη επίλυση διαφορών μεταξύ προμηθευτών και καταναλωτών.
2) Άρθρα και δημοσιεύματα εφημερίδων.
3) Τη με αρ. πρωτ. 869/21-03-2007 επιστολή της Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Σερρών (Ε.Π.ΚΑ.Σ.) προς τον Συνήγορο του Καταναλωτή με θέμα «Αθέμιτες διαφημίσεις/αθέμιτη εμπορική πρακτική» περί εφημερίδων που διακινούν ως δώρα με την αγορά των φύλλων τους οπτικούς ψηφιακούς δίσκους αποθήκευσης (DVD) με σκληρό πορνογραφικό υλικό.
4) Το άρθρο 2, παρ. 1 του Συντάγματος περί του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου.
5) Το άρθρο 5, παρ. 1 του Συντάγματος περί της ενίσχυσης της προστασίας της ανθρώπινης προσωπικότητας.
6) Τα άρθρα 17, 19, 27 και 36 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (κυρώθηκε στην Ελλάδα με τον ν. 2101/1992, ΦΕΚ Α’ 192/02-12-1992) σχετικά με: (α) την πρόσβαση των παιδιών σε ενημέρωση και υλικό που αποσκοπούν στην προαγωγή της κοινωνικής, πνευματικής και ηθικής ευημερίας τους, καθώς επίσης της σωματικής και πνευματικής υγείας τους, (β) την προστασία από κάθε μορφή βίας, προσβολής, σωματικών ή πνευματικών βιαιοπραγιών, κακής μεταχείρισης ή εκμετάλλευσης, (γ) το δικαίωμα κάθε παιδιού σε ένα κατάλληλο επίπεδο ζωής που να επιτρέπει τη σωματική, πνευματική, ψυχική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξή του, και (δ) την προστασία των παιδιών από κάθε μορφή εκμετάλλευσης που θεωρείται επιβλαβής για οποιαδήποτε πλευρά της ευημερίας τους.
7) Τα άρθρα 7 παρ. 10 και 17 παρ. 1β της τροποποιημένης Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Χάρτας σχετικά με την προστασία των παιδιών από την έκθεση σε σωματικούς και ηθικούς κινδύνους και την εξασφάλιση των κατάλληλων συνθηκών για την πλήρη σωματική και διανοητική τους ανάπτυξη αντίστοιχα.
8) Τα άρθρα 29 και 30 του ν. 5060/1931 (ΦΕΚ Α’ 172) περί ασέμνων δημοσιευμάτων, όπως τροποποιήθηκαν με το ν.δ. 2493/1953, το άρθρο 3 του ν. 1291/1982 (ΦΕΚ Α’ 122) και το άρθρο μόνο του ν. 2243/1994 (ΦΕΚ Α’ 162).
9) Το άρθρο 9 του ν. 2251/1994 (ΦΕΚ Α’ 191/16-11-1994) περί προστασίας του καταναλωτή από διαφημίσεις που προσβάλλουν τα χρηστά ήθη.
10) Το άρθρο 5 της Οδηγίας 2005/29/ΕΚ της 11ης Μαΐου 2005 για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.
11) Το άρθρο 2, εδάφιο δ του Κώδικα Επαγγελματικής, Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης των δημοσιογράφων-μελών της Ε.Σ.Η.Ε.Α. σχετικά με τον σεβασμό στην κατοχυρωμένη με διεθνείς συμβάσεις προστασία των ανηλίκων.
12) Την Ελληνική Νομολογία: (α) την απόφαση ΑΠ 1055/1998 (Ποινικά Χρονικά, 1999, ΜΘ, σελ. 584, ΤριμΕφΑθ 9824/1997, ΤριμΕφΑθ 9825/1997) περί αιτιολογημένης καταδίκης των κατηγορούμενων, οι οποίοι ως διευθυντές σύνταξης εφημερίδας (ο πρώτος) και διαφημιστικών εταιρειών (οι άλλοι δύο) δημοσίευσαν αγγελίες και διαφημίσεις που αποτελούν άσεμνα δημοσιεύματα, γνωρίζοντας ότι τέτοια πράξη συγκροτεί την αντικειμενική υπόσταση του διωκόμενου εγκλήματος.
(β) την απόφαση ΑΠ 9/2002 (Νόμος, 2002, (1), ΑΡΧΝ/2003 (52), ΕΠΙΣΚΕΜΠΔ/2002 (715), ΝΟΒ/2003 (651), με την οποία κρίθηκε ότι σε περίπτωση προσβολής του δικαιώματος της γονικής μέριμνας συντρέχει περίπτωση επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.