ΘΕΜΑ: Αναφορά της κ. ..., (αρ. πρωτ. εισερχ. 5635Α/15-10-12).

Σε συνέχεια της διερεύνησης της ανωτέρω από 15 Οκτωβρίου 2012 αναφοράς (αρ. πρωτ. εισερχομένου 5635Α/15-10-12) της ........, με σκοπό την συμβιβαστική επίλυση της υπό κρίση διαφοράς και έχοντας υπόψη:

α) το γεγονός ότι στην υπό κρίση εσωτερική εγκατάσταση διαπιστώθηκε διαρροή 2-3 mbar, η οποία, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, δύναται να προκαλέσει αυξημένη κατανάλωση φ. αερίου. Η διαρροή αυτή είναι πιθανό να εκδηλώθηκε κατά τα έτη 2011-12 (δεδομένης της συνήθους για αντίστοιχη οικία κατανάλωσης κατά το χειμώνα του 2011 και της αύξησης της το αντίστοιχο διάστημα του 2012) και να συνδέεται αιτιωδώς με την αύξηση της κατανάλωσης το 2012 κατά 112 κ.μ. (451 κ.μ αντί 339 κ.μ το 2011).

β) το γεγονός, ότι, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, βλ. άρθρο 3.1.7.3 Τεχνικού Κανονισμού Εσωτερικών Εγκαταστάσεων Φυσικού Αερίου ΦΕΚ Β 976 2012), ο καταναλωτής είναι υπεύθυνος για την καλή κατάσταση και συντήρηση της εσωτερικής εγκατάστασης αερίου και πρέπει να αναθέτει σε αδειοδοτημένους τεχνικούς τη συντήρηση και την άμεση αποκατάσταση των βλαβών, σφαλμάτων και ελλείψεων (η ΕΠΑ Αττικής προτείνει τον ετήσιο έλεγχο και συντήρηση της εγκατάστασης ενώ η κείμενη νομοθεσία προβλέπει έλεγχο ανά τετραετία).

γ) το γεγονός ,ότι, ακόμα και αν ο καταναλωτής λάμβανε τα απαραίτητα μέτρα ελέγχου, είναι ιδιαίτερα πιθανόν να μην είχε εντοπίσει εγκαίρως την υπό κρίση διαρροή.

δ) το γεγονός ότι η αξίωση του καταναλωτή για περιορισμό των χρεώσεων, οι οποίες προκύπτουν από ασυνήθιστα αυξημένη κατανάλωση φ. αερίου (τουλάχιστον 50% σε σχέση με τη συνήθη κατανάλωση), δύναται να θεμελιώνεται στις επιταγές της καλής πίστης (288 ΑΚ), η οποία μετά από την κατά περίπτωση συγκεκριμενοποίηση της, με βάση τις αρχές και τα αξιολογικά κριτήρια που διέπουν την έννομη τάξη αλλά και τις γενικά παραδεκτές στην κοινωνία και τις συναλλαγές αντιλήψεις, μπορεί να επιβάλλει την αναπροσαρμογή της παροχής, η οποία καθίσταται δυσβάστακτη, λόγω μεταγενέστερης μεταβολής των συνθηκών (βλ. Μ. Σταθόπουλος, Γενικό Ενοχικό Δίκαιο, 1998, 96 σελ.). Οι ανωτέρω διατάξεις τυγχάνουν εφαρμογής στις περιπτώσεις όπου εκδηλώνονται κίνδυνοι, οι οποίοι δεν μπορούν συνήθως να αποφευχθούν από έναν επιμελή καταναλωτή, όπως σε ορισμένες περιπτώσεις όπου η αυξημένη κατανάλωση αποδίδεται σε μόνιμες ή παροδικές αφανείς διαρροές, ενδεχομένως και σε μικρές δυσδιάκριτες διαρροές σε εμφανή σημεία της εγκατάστασης, οι οποίες δεν μπορούν, συνήθως να αποφευχθούν από έναν επιμελή καταναλωτή.